| KRYWAŃ (Słowacja) trasa trudna i mozolna, bardzo ślisko, skałki, wspinaczka, ruchomy piarg, ekspozycja, sporo podejścia pod górę |
| (6 godzin 25 minut + odpoczynki) |
| Trzy Źródła – (zielony) rozdroże w Wielkim Żlebie Krywańskim 135 minut rozdroże w Wielkim Żlebie Krywańskim – (niebieski) Krywań 45 minut Krywań – (niebieski) Tatrzańska Magistrala 130 minut Tatrzańska Magistrala – (czerwony) Szczyrbskie Pleso 75 minut |
| SPRAWOZDANIE I FOTKI Z WYCIECZKI |
| Wiem, jak będę wyglądać za 40 lat… :P |
 |
 |
 |
 |
| pogoda była idealna… wszyscy z zapałem pomalutku pięliśmy się w górę… |
przed nami wyłaniało się łagodne zbocze Krywania, moje serce na ten widok przepełniała radość i wielki entuzjazm, tak blisko ale jeszcze tyle do przejścia… |
tu już doskonale wiedzieliśmy co nas jeszcze czeka… niecierpliwiłam się i chciałam już być na górze… |
wspinaczka była fantastyczna, wszystkim dopisywał humor, co bardzo podnosiło na duchu… |
 |
 |
 |
 |
| gdy widziałam ludzi na szczycie, zazdrościłam im, to jeszcze bardziej pobudzało mnie do marszu… |
tutaj rozpoczynała się trochę ostrzejsza wspinaczka… słońce piekło niemiłosiernie, ale widok szczytu… bezcenne wspomnienie… |
krótki odpoczynek i znowu w górę… podziw budzili ludzie schodzący z góry… 61 letnia kobieta… starszy pan… już wiem jak będę wyglądać za 40 lat :) |
szczyt blisko, jeszcze bliżej, jeszcze 5 minut… |
 |
 |
 |
 |
| wspaniali ludzie wokół mnie, słońce i przede wszystkim góry… czego mi jeszcze brak do szczęścia? |
szczyt osiągnięty! ;) wielka radość, wzruszenie, tyle pięknych i niezapomnianych uczuć… |
cieszę się, że mogłam to przeżyć z przyjaciółmi… te widoki na zawsze zapadną mi głęboko w sercu… |
krzyż jak na Giewoncie? błędne porównanie… tu było piękniej i bajeczniej… góry, góry, góry… ze wszystkich stron… |
 |
 |
 |
 |
| siedziałam zdumiona tym wszystkim, zamyślona, wpatrzona… już wiem, że tu wrócę… i to nie jeden raz… |
myśl, że mam stamtąd zejść była prawie bolesna… chciałam zostać i to na długo… :) |
zejście na dół było równie ekscytujące co wejście, pomimo smutku, że zostawiamy za sobą płaczący i samotny szczyt Krywania… :( |
wiem, że na takie uczucia i wspomnienia ludzie nie mogą doczekać się przez całe życie… JA już tylko czekam na kolejne takie bajeczne wyprawy… |
 |
 |
||
| na dole rozmyślałam o wrażeniach z dnia, byliśmy wszyscy lekko zmęczeni i osobiście chciałam już migusiem być w ośrodku… |
weszłam i zeszłam, tyle uczuć i tyle myśli… wspomnienia i ludzie… piękna pamiątka do końca życia… |
| autor: Natalka vel Buźka |
